We begeven ons op glad ijs

loading map - please wait...

30 Juli: 60.166770, -149.500260
31 Juli: 61.567490, -149.362620
1 Augustus: 62.081410, -145.434140
2 Augustus: 61.435070, -142.954210
3 Augustus: 62.081410, -145.434140
4 Augustus: 64.078970, -140.976740

Een korte blog deze keer, over onze laatste dagen in Alaska! Nog meer gletsjers, een oud mijndorp en het saaiste National Park ooit.

Dinsdag 30 juli

In de vorige blogs schreven we al over onze gletsjer-liefde. Vandaag liepen we langs een gletsjer HEEL VER en STEIL omhoog om de ijsvelden bovenin de bergen te bekijken. Dus tas ingepakt en gaan met die banaan (dit is een referentie aan Allards knalgele sportschoenen).

Al vrij snel was er een opstopping van mensen, omdat er iets verder een zwarte beer op het wandelpad zat 😳. We hebben even gewacht en zijn in een optocht met roepende, zingende en op-waterfles-trommelende mensen verder gelopen, bear spray in de aanslag. De beer was inmiddels in een boom geklommen. Toen we er voorzichtig omheen liepen, zagen we aan de andere kant twee welpen in de boom zitten! Ik was even vergeten dat ik de camera om m’n nek droeg (🤪) dus geen bewijsmateriaal…

Toen konden we weer verder naar boven. En elke keer als we dachten dat we ‘boven’ zagen, bleek er weer een nieuwe ‘boven’ te zijn. Echt heftig, maar het uitzicht was het waard 😊. Toen we echt helemaal boven waren, bleek het wandelpad weer naar beneden en daarna nog een keer naar boven te gaan, maar dat konden we niet meer aan. Van ons eindpunt hadden we ook een prachtig uitzicht over de ijsvelden, met de Exit Glacier die naar beneden stroomde.

Woensdag 31 juli

We zijn terug gereden naar de stad Anchorage, waar we even pauze van alle natuur namen door lekker naar de bioscoop te gaan. Yesterday, hele leuke film, gaat dat zien 😉

’s Avonds wilden we gaan eten bij de Sonic, dat drive-in restaurant waar ze de patat afleveren in je bus. Allard vond dat in Texas nogal een succes en had zich hier dus al heel lang op verheugd. Wat bleek? De enige Sonic in Alaska – die al wel op Google Maps stond – was nog in aanbouw 🤣

Donderdag 1 augustus

’s Ochtends was ik boos op de Walmart. Gezonde dingen zijn zo duur hier! Voor $3,50 koop je een kant-en-klaarmaaltijd bestaande uit vlees, kaas en corn syrup. Voor dat geld koop je nog niet eens een bakje cherry-tomaten 🤨

Om de woede te bekoelen, gingen we maar schattige dieren bekijken op een muskusossenboerderij. Muskusossen leven heel erg noordelijk en hebben een hele dikke vacht om warm te blijven, waar ze hier wol van maken. (Het was rete-duur, dus je kan er niet mee aan de slag mama…) Ze hebben ook hoorns die hen op Britse rechters laten lijken 🤗

Daarna reden we voor een laatste gletsjer-avontuur naar de Manatuska Glacier, waar je op mocht lopen (nadat je veel te veel geld betaalde…) Het leek eerst alsof we op modder en grind liepen, maar het bleek al ijs te zijn! Verderop verdween het grind eruit en liepen we op hagelwit ijs, met van die knalblauwe stukken erin. Super bijzonder en mooi 😄. En we zijn niet één keer uitgegleden 💪🏻

Vrijdag 2 augustus

In National Park Wrangel-St. Elias reden we een heel eind over een onverharde hobbelweg. En het was saai! Alleen maar bomen te zien. Getsie. Het spannendste dat we zagen was een hele hoge brug.

Aan het eind van de weg moesten we te voet verder naar het dorpje McCarthy. Best wel gek om ineens een dorp tegen te komen na zo’n lange weg! We dronken er iets. Hele spannende dag dit, haha!

Zaterdag 3 augustus

Vanuit McCarthy pakten we een shuttlebus naar het oude mijndorp Kennicott. Tussen 1920 en 1950 is hier heel actief naar koper gemijnd en veel gebouwen staan nog overeind. Zo ook de molen, waar de stenen vermaald werden om er uiteindelijk koper uit te kunnen winnen. De molen staat tegen een berg, waardoor het wel een flatgebouw lijkt! In de loop der jaren zijn er steeds meer gebouwtjes aan gebouwd, waardoor het echt een rommeltje werd. Ik denk dat dit gebouw model heeft gestaan voor Het Nest (van de Wemels, Harry Potter).

Andere gebouwen die er nog (gerestaureerd) stonden, waren het postkantoor, een opslag, een recreatiezaal, een stoomkrachtcentrale en een supermarkt. Overal waren voorwerpen te zien uit de tijd dat het hier nog bruisend was. Ik vind van die oude blikken eten altijd zo leuk 😃

We hebben er een paar uur rondgelopen en zijn toen die saaie weg weer teruggereden. Hij leek wel nóg langer dan gisteren…

Zondag 4 augustus

We besloten het park Wrangel-St. Elias nog één kans te geven op een andere weg, maar deze was ook al zo saai! Dit park is groter dan Zwitserland, maar je kunt maar een mini-deel bekijken en dat is dus niet het boeiende deel.

We hadden wel een cd met audiotour meegekregen en dat was zeer vermakelijk. Amerikanen zijn heel goed in veel praten en niets zeggen. Zo hebben we onder andere ‘geleerd’: in dit National Park werken heel veel onderzoekers. Die doen onderzoek. Ze meten van alles. De metingen geven ze door aan de parkmanagers. Die kunnen dan weer managen’. No shit 😂

We hadden het dus snel gezien en besloten om Alaska achter ons te laten. Op weg naar Canada dus. Nog wel een eindje rijden, maar zoals altijd beleefden we toch wel weer wat onderweg. We zagen Duitse, Luxemburgse en Nederlandse auto’s rijden. We reden over de Taylor Highway en luisterden daarom maar naar Taylor Swift. We gaven een meneer antwoord op de vraag ‘Are The Netherlands one country? Because it sounds like multiple!’  En we kwamen door het dorpje Chicken, waar ze zich natuurlijk helemaal uitgeleefd hadden in het kippenthema. Ze zijn hier echt gek en het is fantastisch.

Tegen de avond kwamen we aan bij de Canadese grens, waar we begroet werden door een onaardige Canadees. Breaking news: ze bestaan!


Dat was dan ons Alaska-avontuur. We vonden het echt supercool om hier geweest te zijn, helemaal aan de andere kant van de wereld. Allard had een goede omschrijving van Alaska: er zijn heel veel hele mooie dingen, maar daartussen is het een hoop meh. We kunnen geen naaldboom meer zien, maar we moeten nog even volhouden 😜

3 Replies to “We begeven ons op glad ijs

  1. Wat jammer nou van de wol..ik had best muskusoswollensokken voor je willen breien.
    Maar goed . Op naar het volgende avontuur!

  2. Zo dit is een goed begin van de dag, eerst jullie blog lezen.
    Maaike en Allard geweldig wat jullie allemaal weer beleefd hebben en ik mag lekker mee genieten.
    Schattig die Muskusossen en ze zien er altijd zo aaibaar uit.
    Die kabouter Plop muts stond Allard heel leuk.
    Natuurlijk kijk ik weer uit naar de volgende.

Comments are closed.